"Pod skórą" Agata Czykierda-Grabowska

Tytuł: Pod skórą
Autor: Agata Czykierda-Grabowska
Cykl: -
Wydawnictwo: BM Design
Liczba stron: 379
Moja ocena: 9/10



Oskar wraca do domu po kilku latach nieobecności. Remont rodzinnego domu łączy z pracą w lokalnym klubie. To właśnie tam jego wzrok przykuwa dziewczyna wyłaniająca się z mgły.

Ada spędza wakacje, oddając się swojej największej pasji. Prowadzi zajęcia taneczne, a wieczorami wraz ze znajomymi imprezuje w największym klubie w mieście. Pojawienie się Oskara wywraca jej życie do góry nogami.

Tragedia podzieliła ich dawno temu. Nie da się o niej zapomnieć, jak nie da się zapomnieć o cierniu tkwiącym głęboko pod skórą. Czy można wybaczyć zdradę? Czy w obliczu tego, kim byli i kim się stali, zapomną o nienawiści i ponownie sobie zaufają?

źródło opisu: opis od wydawcy

   Za każdym razem, jak Pani Agata zapowiada książkę, obgryzam ze zniecierpliwienia paznokcie, czekając na premierę. Czytam każdą jej wydaną powieść i co kolejna, to lepsza. "Pod skórą" przerosło moje oczekiwania i zostawiło mnie z rozpaczą, że to już koniec. Zatem śmiało mogę napisać (chyba nawet się powtórzę), że "Pod skórą" to najlepsze Polskie New Adult a autorce należą się brawa za napisanie tak cudownej książki.

   "Pod skórą" to emocjonalna, intensywna, wzruszająca, ale też mocna historia. Według mnie mocno odbiega od poprzednich książek. Nie znajdziemy tu słodkiego i lekkiego romansu. Tym razem autorka zaserwowała nam emocjonalną podróż, w której towarzyszymy bohaterom. Nie mogę wyjść z podziwu kreacji bohaterów, wątków dodatkowych - nawet jednym lekko kryminalnym. Ze strony na stronę staramy się rozwiązać zagadkę (a nawet więcej niż jedną). I kiedy moje początkowe podejrzenia się sprawdziły, to i tak do wyjaśnienia, podejrzewałam jeszcze kilka osób i nie byłam pewna, kto za tym stoi.

   Adrianna i Oskar to bohaterzy, którzy od pierwszych stron mnie do siebie przekonali. Oczywiście, podczas całej lektury były momenty irytacji czy niezrozumienia. Na przykład Oskar od razu oskarżający Adę. I choć z jego strony nie było to w porządku wobec dziewczyny, to jestem w stanie go usprawiedliwić, bo czy miał innych podejrzanych? Jego życie i jego rodziny zmieniło się, zostali skrzywdzeni, więc uważam że można zrozumieć to, że zwątpił we wszystkich. Plotka może zgotować piekło i w "Pod skórą" można dostrzec jak bardzo rani i zmienia człowieka.

"Teraz to wiedziała. Wszystko, co im się przydarzyło, zaważyło na jej dorosłym życiu. Niewyjaśnione sprawy z przeszłości, mnóstwo przykrych słów i zawód, którego wtedy doświadczyła tkwiły w niej jak cierń pod skórą. Cierń, który przedostał się już do serca i boleśnie ją poranił."

   Przy okazji bohaterów nie mogłabym wspomnieć o Pani Marii - przecudownej kobiecie. Czy rodzicach Ady - którzy bezpośrednio krępowali bohaterów :D. No i o Adrianie! Jego troska o siostrę, latanie za dziewczyną, dogryzanie kumplowi i całokształt sprawia, że chce się poznać jego historię w osobnej książce. To bohater, który uzupełnia historię, przez którego chce się więcej i więcej.

   Mimo przeróżnych emocji towarzyszącym podczas czytania, książka jest również pełna humoru.  Riposty, którymi obrzucają się bohaterzy sprawiają, że trudno oderwać się od lektury. Ponadto autorka nie napakowała w powieść niepotrzebnych i zapychających scen łóżkowych. Jasne, są i one, ale w małej ilości, w odpowiednim miejscu i subtelnie opisane. Wspominałam nie raz, że nie przepadam za narracją trzecioosobową. Tu taka jest zastosowana, ale po pierwszej stronie nawet o tym nie myślałam. Nie odczułam tego tak jak w innych książkach, nie przeszkadzał mi taki zabieg i szczerze mówiąc nie wyobrażam sobie teraz by historia była przedstawiona w narracji pierwszoosobowej.

   Powieść weszła mi "tytułowo" "pod skórę" i długo o niej nie zapomnę. To historia o przebaczeniu, pogodzeniu się z przeszłością i przede wszystkim o miłości. Czy w życiu człowieka musi wydarzyć się coś strasznego by dostrzec miłość, którą miało się ciągle u boku?

"[...] nad uczuciami nie można zapanować. Nie można ich kontrolować. Nie da się ich wzbudzić na zawołanie, tak jak nie można ich uciszyć na życzenie. Czasami podkradają się do ciebie znienacka, a innym razem są z tobą, od zawsze."

   "Pod skórą" to skarbnica pięknych i wartościowych cytatów. Napisana w prostym, przejrzystym języku, ale słowa dobrane są tak pięknie, że przez powieść się płynie. Dodatkowo nie mogłabym nie wspomnieć o epilogu, który zwalił mnie z nóg. Absolutnie się go nie spodziewałam i w sumie nawet nie pomyślałam o ''wyjaśnieniu'' tej jeszcze jednej zagadki. Nie ukrywam, że przy czytaniu go, łza zakręciła mi się w oku. Żałuję tylko, że nie było w związku z tym jeszcze jednego rozdziału, jak zareagowali bohaterzy.

"Mówi się, że śmierć to koniec. Jeśli tak jest w rzeczywistości, to dlaczego wraz z nią nie znika też miłość? Dlaczego, gdy ktoś umiera, nie możemy wyrzucić go z serca? I dlaczego śmierć nie zabiera ze sobą bólu i rozpaczy?"

   Podsumowując napiszę tylko, że tę książkę trzeba przeczytać! Polecam ją z całego serca. Autorce natomiast dziękuję za napisanie tak cudownej powieści. Nie pozostaje mi nic innego jak czekanie na kolejne książki, po które sięgnę w ciemno.

Za egzemplarz i możliwość przeczytania książki, serdecznie dziękuję Autorce :)