NAJWIĘKSZE ROZCZAROWANIA książkowe w 2017 roku.

   Muszę przyznać, że w tym roku miałam problem z wybraniem tych najgorszych książek. Cieszę się, bo świadczy to tylko o tym, że przeczytałam mnóstwo lepszych powieści. Dlatego pomyślałam sobie, że post jednak powinien nazywać się "największe rozczarowania", bo gniotami ich nazwać bym nie mogła. Przy każdym tytule dodam moją ocenę danej książki w skali od 1-10. W 2017 roku najniższa ocena to 4/10, więc uważam że aż tak ogromnej tragedii nie ma. Mam nadzieję, że w 2018 roku również nie trafię na żadną złą książkę, którą oceniłabym na 1/10.

Największe rozczarowania 2017 roku:

1. "Tysiąc pocałunków" Tillie Cole - 4/10

   Bezapelacyjnie w konkursie na największe rozczarowanie roku zasługuje "Tysiąc pocałunków". Piękna okładka, wysokie oceny, pochwały w recenzjach no i autorka, o której myślałam, że nie napisałaby niczego złego. Jakie było moje zaskoczenie czytając tę książkę. Już nie wspominając o tym, że w pewnym momencie ją odłożyłam i ponownie nie mogłam się za nią zabrać, by ją skończyć, przez kolejne dwa miesiące. Ale ta książka jest przykładem na to, jak bohaterami można zepsuć całość opowieści. Nie pamiętam kiedy ostatnio czytałam o tak wyidealizowanych bohaterach, którzy "miłość na wieki" doświadczają w wieku 7(?) lat. W wieku 13-15(?) wypowiadają do siebie słowa i uczucia, jakby mieli po 80 lat, gdzie 75 z tego przeżyli razem. Bohaterka natomiast oczywiście jest kochana przez wszystkich a ona sama we wszystkich widzi tylko dobro. No i to wypominanie ciągle o tym, że niedługo jej zabraknie. Ckliwa i mdła, tyle można napisać. Jedyny plus tej książki to pomysł ze słoikiem na 1000 pocałunków chłopaka.

2. "Powietrze, którym oddycha" Brittainy C. Cherry - 5/10

   Brittainy C. Cherry uwielbiam i z niecierpliwością czekałam na serię "Żywioły". Za czytanie jednak zabrałam się sporo później. Wiecie, mam tak, że im bardziej chcę coś przeczytać, tym dłużej odkładam to w czasie. Taki typ. Co więcej, ta książka była pierwszą przeczytaną w 2017 roku, i co? No właśnie to, że już na samym początku się sparzyłam. Powtórzę słowa z mojej opinii: "Ta książka to jedno wielkie zrządzenie losu. Chyba nigdy nie czytałam książki, w której od samego początku do końca był tak wielki zbieg okoliczności. Brakowało jedynie, aby się okazało, że bohaterzy to zaginione rodzeństwo. Takie nieprawdopodobieństwo sprawiło, że książka wydała mi się tanią komedią romantyczną. No wiecie, jak w najprostszych filmach, kiedy to bohaterzy zakochują się w sobie od pierwszego momentu, do tego ciągle na siebie wpadają, mają wspólnych znajomych oczywiście i o zgrozo - borykają się z tym samym problemem. Wyszła komedia, kiedy w rzeczywistości miał wyjść dramat." Plus niepoważne i niesmaczne zachowanie bohaterów bardzo mnie zraziło. Nie sądzę by trzeba było dodawać coś więcej. Na szczęście kolejne części serii były o niebo lepsze, a wręcz genialne.

3. "Oddychaj mną" Abbi Glines - 5/10

    Abbi Glines jest mi dobrze znana z serii długiej, niczym moda na sukces, "Rosemary Beach", dlatego z przyjemnością czekałam na kolejną jej serię. Biorąc się za pierwszy tom najnowszego cyklu autorki w Polsce "Sea Breeze" spodziewałam się równie wciągającej i przyjemnej lektury. Co dostałam? Powieść w stylu opowiadania na Wattpadzie. No wiecie, te historyjki ze sławnymi osobami w roli głównej, którzy zakochują się w "zwykłej dziewczynie". Nie przesadzam. Nawet przez moment nie dało się wyczuć, że książka napisana została przez dorosłą kobietę. W głowie ciągle siedział mi obraz, 15 latki siedzącej przy komputerze. Nie wiem czy to debiut autorki, nie wiem co poszło nie tak, ale wiem, że ta książka była zwyczajnie słaba. Jednak nie zraziła mnie do tego stopnia bym nie sięgnęła po kolejne tomy. Dzięki wspomnianej serii "Rosemary Beach" wiem, że autorka ma lepsze i słabsze momenty i bardzo, ale to bardzo liczę na to, że kolejne części będą dużo lepsze. Abbi nie zawiedź mnie po raz kolejny!

4. "Dziewczyna mojego brata" K.A. Linde - 5/10

   "Dziewczyna mojego brata" to książka, po której oczekiwałam przyjemnego i ciepłego romansu. Teoretycznie to dostałam, bo romans jest, gorąco też się robi, a i jakiś dramat w tle się nawet znajdzie. Jednak dostałam w niej nijakich bohaterów, którzy non stop się powtarzali. Dreszczyku emocji też nie było, bo gdy coś się wydarzyło, to w jednym zdaniu bohaterka jest gotowa zostawić wszystko i wyjechać na drugi koniec kraju, by zdanie później, jednak przymilać się do bohatera. Oczekuję od książki, że jak już coś się wydarzy, rozpęta się "drama", to niech zostanie dopracowana. No bo przykładowo, po co wierzyć osobie, którą się rzekomo kocha? Logiczne, że wierzy się zołzie, która się wtrąca i miesza i każdy to widzi, tylko nie bohaterka prawda? Nie znoszę takich bohaterów. Ponad to obrażanie się o wszystko jak by oboje mieli po 13 lat. Nudna, sztuczna i  "na odwal".

5. "Uwikłani. Pokusa" Laurelin Paige - 6/10

   "Pokusa" stała na mojej półce bardzo długo, okładką do dołu dla jasności, bo bardzo mnie raziła. Chociaż w porównaniu z dalszymi częściami, ta jeszcze się nadaje. Treść to powielenie schematu. Nic w niej nie zaskakuje, co nie przeszkadzałoby mi szczególnie, gdyby książka była "żywa". Gdyby jakieś emocje we mnie wywołała, gdyby mnie wciągnęła, gdybym polubiła bohaterów. W erotyku, jak sama nazwa wskazuje, trzeba liczyć na sporą dawkę seksu. Ale jeżeli na narządy płciowe bohaterka używa takich określeń jak drąg, pałka i tym podobne, to ja podziękuję. No bo ludzie, kto w łóżku używa takich słów? Chyba, że to ja jestem za mało nowoczesna i dla mnie to zwyczajnie odrzucające. Do tego autorka zamiast skupić się bardziej na problemach bohaterki, skoro już poruszyła temat obsesji czy socjopatii, wolała jednak skupić się na seksie i pożądaniu między bohaterami. Co prawda mam w planach dalsze części, ale kiedy i czy się za nie wezmę, to się okaże.

Znalazłoby się jeszcze kilka tytułów, które mnie rozczarowały takie jak "Bez uczuć" Mii Sheridan (ciągle się zastanawiam jak to możliwe, że akurat ta autorka schrzaniła tę książkę), "Moje życie obok" Huntley Fitzpatrick (nudną, męczącą i w ogóle nie zaskakującą), czy "Flower. Jak kwiat" Elizabeth Craft & Shea Olsen (z bezosobowymi i głupkowatymi bohaterami), jednak ostatecznie postanowiłam, że specjalnie wyróżniać ich nie będę. 

Biorąc pod uwagę, że tylko 8 książek na 82 przeczytane, znalazło się na tej liście, uważam rok za udany pod względem czytelniczym. Chyba miałam oko w wybieraniu powieści :)

Może któraś z tych książek znalazła się też na waszej liście największych rozczarowań? A może na liście najlepszych? :)