''Ocalenie Callie i Kaydena'' tom 2 - Jessica Sorensen

Tytuł: Ocalenie Callie i Kaydena
Cykl: The Coincidence (tom 2)
Autor: Jessica Sorensen
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Tłumaczenie: Ewa Helińska
Liczba stron: 384
Moja ocena: 9/10

Mroczny sekret, od lat skrywany przez Kaydena w końcu wyszedł na jaw. Co gorsza, chłopak stoi w obliczu groźby oskarżenia przed sądem o pobicie. Jedynym sposobem, by mógł oczyścić swoje imię jest zdradzenie przez Callie jej tajemnicy. Ale Kayden nigdy jej o to nie poprosi. Zamiast tego zrobi wszystko, co w jego mocy, by ją chronić. Nawet jeśli oznacza to opuszczenie przez niego jedynej dziewczyny, którą kiedykolwiek pokochał.

Callie wie, że Kayden pogrąża się w ciemności i rozpaczliwie pragnie go ocalić. Lecz uda jej się to jedynie wtedy, gdy stawi czoła swojemu największemu lękowi i wyzna wszystkim własne bolesne tajemnice. Pomysł przerwania milczenia wzbudza u niej trwogę, ale nie tak wielką, jak myśl o utracie Kaydena.

źródło opisu: Wydawnictwo Zysk i S-ka,

Nie wierzę ile czasu męczyłam się z tą częścią. Nie dlatego, że mi się nie podobała czy była nudna, tylko w połowie książki odłożyłam ją na jakiś tydzień i za nic nie mogłam do niej wrócić, mimo tego że utknęłam w bardzo emocjonalnym wątku. Do teraz nie mogę sobie wybaczyć, bo nie przeżywałam jej tak jak powinnam, a w między czasie przeczytałam wiele innych książek i trochę straciłam na nią ochotę w pewnym momencie.

W każdym razie przechodząc do sedna, czyli recenzji. 

''Przypadki Callie i Kaydena'' - tom 1 czytałam jakiś czas temu i bardzo, bardzo mocno byłam poruszona tą książką, co możecie przeczytać w recenzji (''Przypadki Callie i Kaydena'').

Z tą częścią było podobnie, ale tych emocji było zdecydowanie mniej. Być może dlatego, że miałam tak wielką przerwę i podzieliłam właściwie tę książkę na pół.

Już od pierwszego tomu czekałam na rozmowę Callie z rodzicami i dopiero doczekałam się pod sam koniec. Niestety byłam rozczarowana. Liczyłam na coś więcej, nie wiem jakiś zwrot akcji a dostałam tylko wyjaśnienie na jednej stronie. Autorka tak kręciła się obok tej rozmowy, mieszała mi w głowie, aby na koniec zostawić mnie z niczym konkretnym.

W tomie 2 uwaga bardziej skupiona jest na Kaydenie. Callie właściwie (pomijając rozmowę z rodzicami) została ''ocalona'' w pierwszym tomie. Oczywiście nie twierdzę, że tu była super, całkiem inną osobą - bo nie. Chodzi mi o to że przezwyciężyła strach, znalazła w jakimś stopniu spokój. Za pomocą Kaydena. Teraz na niego przyszła kolej i mimo, że nigdy nie przeżyłam czegoś podobnego, ani nie przebywałam w towarzystwie osób z tym problemem, to całkowicie go rozumiałam. Byłam w stanie współczuć, zrozumieć i usprawiedliwić jego zachowanie. Wcale się nie dziwię, że jego ''radzenie sobie z problemem'' wyglądało jak wyglądało. 

Podobała mi się postawa Callie i jej determinacja, aby pomóc Kaydenowi. Wykazała się odwagą, cierpliwością i przede wszystkim miłością. Za to muszę pogratulować Pani Jessice, bo tak uparta bohaterka (w dobrej sprawie) zdarza się dość rzadko.

Muszę też przyznać, że autorka podąża w swoich książkach podobnym schematem. Podobnie jak w serii ''Nova'' (recenzję pierwszego tomu ''Breaking Nova'', drugiego ''Saving Quinton'') części były tak jakby podzielone. Jak pisałam wyżej, w jednym uwaga skupiona jest na jednym bohaterze, a w drugim na drugim. Mi to nie przeszkadza oczywiście, ale wyłapałam podobieństwa.

Wspominałam też, że mam zamiar przeczytać każdą książkę tej autorki a już na pewno każdą wydaną w Polsce mieć na półce i absolutnie zdania nie zmieniłam. Uwielbiam takie historie a Callie i Kaydena poruszyła mnie bardzo.

Oceniłam ją 9/10, ale pewnie ze względu na moją przerwę, no i o wiele bardziej lubię poznawanie się, sekrety i pierwsze spotkania, które są na początku. ;D